
Πάνω από 10.000 στρέμματα φέτος νέες φυτεύσεις στα ακτινίδια, πόσο φτάνει το κόστος
Το ακτινίδιο διαπρέπει εξαγωγικά στην Ελλάδα. Οι ικανοποιητικές τιµές που απολαµβάνει το προϊόν τα τελευταία χρόνια έχουν εξάψει το ενδιαφέρον των αγροτών για την καλλιέργειά του.
Επειδή όμως το κόστος φύτευσης είναι μεγάλο, πρέπει οι μελλοντικοί ακτινιδιοπαραγωγοί να το σκεφτούν καλά πριν πάρουν τις όποιες αποφάσεις τους.
Ο κ. Σάββας Αργυράκης, παραγωγός ακτινιδίων και μέλος της διοίκησης της ΕΑΣ Καβάλας, της ΕΘΕΑΣ και της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ακτινιδίων (ΕΔΟΑ), αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι φέτος είχαμε προβλήματα στην καλλιέργεια λόγω των καιρικών συνθηκών (υψηλές θερμοκρασίες, άνεμοι κ.α.), που δημιούργησαν σε κάποιες περιοχές προβλήματα διατηρησιμότητας.
Οι τιμές παραγωγού στην αγορά κυμάνθηκαν γύρω στο 1 ευρώ το κιλό. Οι τιμές εξόφλησης από τους συνεταιρισμούς θα ανακοινωθούν αρχές καλοκαιριού με την ολοκλήρωση της εξαγωγικής περιόδου.
Στην χώρα μας υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για νέες φυτεύσεις ακτινιδίων αν και μερικές περιοχές είναι κορεσμένες.
Στην περιοχή της Καβάλας καλλιεργούνται με ακτινίδια 25.000 στρέμματα από τα συνολικά 180.000 στρέμματα του κάμπου.
Το πρόβλημα είναι ότι γίνονται μαζικές φυτεύσεις χωρίς σχεδιασμό ακόμη και σε περιοχές που δεν είναι κατάλληλες για την καλλιέργεια.
Να επισημάνουμε ότι η ακτινιδιά έχει μεγάλες ανάγκες για άρδευση και θα πρέπει να υπάρχει νερό εκεί που θα γίνει η νέα φύτευση.
Τελευταία στην Καβάλα γίνονται πιλοτικές φυτεύσεις με κίτρινες και κόκκινες ποικιλίες ακτινίδιων. Έχουν προηγηθεί φυτεύσεις αυτών των ποικιλιών σε Άρτα και Αιτωλοακαρνανία γιατί θέλουν λιγότερες ώρες ψύχους. Είναι όμως πιο ευαίσθητες σε παγετό.
Η εκτίμησή μου είναι ότι η χώρα μας πρέπει να εκμεταλλευτεί το κενό που υπάρχει στην παραγωγή πράσινων ακτινιδίων που έχει η Ιταλία γιατί εκει οι καλλιεργητές αντικατέστησαν, λόγω της ασθένειας moria, τα πράσινα ακτινίδια με κιτρινόσαρκες ποικιλίες.
Αυτό δίνει θετικές προοπτικές για τις πράσινα και την κύρια ποικιλία που είναι η Hayward».
Ο Άγγελος Ξυλογιάννης, φυτωριούχος και μέλος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Εκμετάλλευσης Ακτινιδίων Άρτας (ΑΣΕΠΑ) αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για νέες φυτεύσεις ακτινιδιάς. Προβλέπεται ότι την φετινή περίοδο (2024/2025) αναμένεται να φυτευτούν στην χώρα μας πάνω 10.000 στρέμματα με ακτινιδιές. Και το ενδιαφέρον για νέες φυτεύσεις τα επόμενα χρόνια αναμένεται να γίνει μεγαλύτερο.
Η Ελλάδα είναι η τρίτη χώρα παραγωγής ακτινιδίων παγκοσμίως, μετά την Κίνα και τη Νέα Ζηλανδία.
Πρόσφατα έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην χώρα μας Ισπανοί και Ιταλοί και δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για το ελληνικό ακτινίδιο. Έχουν τις αγορές και ξέρουν τη ζήτηση από τους καταναλωτές.
Αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι οι αγορές της Ευρώπης λόγω της οικονομικής κρίσης και οι τιμές είναι σε χαμηλά επίπεδα. Φέτος η τιμή παραγωγού είναι στα 1,10 ευρώ το κιλό, το κόστος συσκευασίας και τυποποίησης στα 40 λεπτά και έχουμε περιπτώσεις που πουλήθηκαν στα 1,40 ευρώ, δηλαδή κάτω του κόστους. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα σε κάποιους εμπόρους.
Η ζήτηση όμως είναι μεγάλη από τις τρίτες χώρες. Για αυτό όμως τα ελληνικά ακτινίδια θα πρέπει να έχουν καλή διατηρησιμότητα.
Στη δυτική Ελλάδα γίνονται νέες φυτεύσεις κίτρινων και κόκκινων ποικιλιών γιατί έχουν ανάγκη λιγότερες ώρες ψύχους, περίπου 400 ώρες, όταν οι πράσινες χρειάζονται 700 ώρες ετησίως. Με την κλιματική αλλαγή είναι δύσκολο να έχουμε τόσες ώρες ψύχους.
Για αυτό τον λόγο βλέπουμε τις πράσινες ποικιλίες να μετατοπίζονται προς την βόρεια Ελλάδα. Από την άλλη όμως οι κίτρινες και κόκκινες ποικιλίες διακινούνται αποκλειστικά από εταιρείες.
Όσον αφορά το κόστος της νέας φύτευσης για 1 στρέμμα είναι πάνω από 2.000 ευρώ. Αν ο παραγωγός ενταχθεί σε πρόγραμμα (Σχέδια Βελτίωσης) θα έχει χρηματοδότηση 50%».
Ο κ. Γεώργιος Πολυχρονάκης, Ειδικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit – Hellas, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «ο μιμητισμός είναι σοβαρό πρόβλημα. Μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να βγει θετικός (όπως έγινε στις Κλημεντίνες στην Θεσπρωτία) αλλά μπορεί και να οδηγήσει σε καταστροφή.
Εδώ και χρόνια ζητάμε να υπάρξει μια στρατηγική στην φυτική παραγωγή για να μην έχουμε προβλήματα υπερπροσφοράς. Πρέπει να γίνουν ζώνες καλλιέργειας και ταξινόμηση των ποικιλιών (πράσινα, κίτρινα, κόκκινα). Ήδη στην χώρα μας έχουν γίνει αρκετές φυτεύσεις κίτρινων ακτινιδίων.
Πάντως το ελληνικό ακτινίδιο έχει εδραιώσει την θέση του στις παγκόσμιες αγορές. Είναι από τα λίγα νωπά φρούτα που κάνουμε εξαγωγές στις ΗΠΑ (περίπου 17.000 τόνοι ετησίως).
Όσον αφορά τους ψυκτικούς θαλάμους, που είναι αναγκαίοι στα ακτινίδια, η χώρα μας διαθέτει περισσότερους σε σχέση με την συνολική φυτική παραγωγή. Έχουν δοθεί χρήματα για επενδύσεις. Αν δεν έχει γίνει σωστή κατανομή για αυτό φταίνε αυτοί που ενέκριναν τις συγκεκριμένες επενδύσεις.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του FAO, η Ελλάδα βρίσκεται στην 4η θέση όσον αφορά την παγκόσμια παραγωγή ακτινιδίων, μετά την Κίνα, Νέα Ζηλανδία και Ιταλία, ενώ ακολουθεί το Ιράν στην 5η θέση.
Έχοντας αυξήσει την παραγωγή, κατά 900%, σε 22 χρόνια και τις εξαγωγές, κατά 500%, σε 15 χρόνια το ακτινίδιο αναδεικνύεται στο success story της ελληνικής γεωργίας. Η ετήσια παραγωγή στην χώρα μας από 36 χιλιάδες τόνους που ήταν την εμπορική περίοδο 2001-2002 έχει ξεπεράσει τους 323 χιλιάδες τόνους. Για φέτος προβλέπεται να έχουμε μια αύξηση των εξαγωγών».
Πηγή: agrotypos.gr